CH6 - การต่อสู้เป็นตาย
"อย่าประเมินตัวเอง สูงเกินไปนัก" มันช่วยไม่ได้ที่ซันซีจะยิ้มเยาะขณะที่แววตาของเขาเย็นชาขึ้น
ที่พวกเขากล่าวไม่ใช่เพราะพวกเขามีน้ำใจกับเต็งชิงฉาน แต่พวกเขาต้องการที่จะกดดันเขา ถ้าเขาฆ่าตัวตายแน่นอนมันคงเป็นสิ่งที่ดีที่สุด การทำเช่นนี้จะทำให้ทั้งสองคนปฏิบัติภารกิจได้สำเร็จโดยไม่ต้องทำอะไร ถ้าพวกเขาตัดสินใจที่จะเริ่มต้นด้วยการต่อสู้แม้ว่าพวกเขาจะฆ่าเขาได้แต่พวกเขาก็อาจจะได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก
"โดวก้าเทอรอฟ โดนมีดของฉันเข้าไปและก็เขาก็ไม่เป็นอะไรเลย" เต็งชิงฉาน มองไปที่ชายรัสเซียตัวใหญ่ "เขาและซันซี สวมเครื่องแบบสีดำ เครื่องแบบเหล่านี้ต้องมีความสามารถในการป้องกันที่ดีเยี่ยม"
ในตอนนั้นโดวก้าเทอรอฟที่อยู่บนหลังคาถูกโจมตีด้วยมีด ทั้งสองรู้อยู่แล้วว่าเต็งชิงฉาน ค่อนข้างเชียวชาญทักษะการใช้มีด นั่นเป็นเหตุผลที่ครั้งนี้พวกเขามาในเครื่องแบบที่มีความสามารถในการป้องกันที่มีประสิทธิภาพ เนื่องจากเครื่องแบบสีดำสามารถทำให้ประสิทธิภาพของมีดบินลดลง "บอดี้ครัชเชอร์" โดวก้าเทอรอฟ สามารถใช้กล้ามเนื้อในการหนีบมีดได้อย่างง่ายดายและดันมันออกมา
"เจ้าลิง หมาป่าตัวนี้ต้องการหาหนทางสู่ความตายของเขาเอง เราความจะทำตามความปราถนาของเขา" โดวก้าเทอรอฟ พูดภาษาจีนได้อย่างคล่องแคล่ว
"ภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดคือ 'ชาร์ปชูตเตอร์' ซันซี ถ้าต้องการที่จะรอดชีวิตฉันต้องฆ่าเขาก่อน"
ร่างกายของเต็งชิงฉานหยุดโดยไม่มีการเตือนใด ๆ กระทืบเท้าและมือของเขาขูดกับพื้นราวกับกรงเล็บของพยัคฆ์ เต็งชิงฉานเปิดฉากโจมตี ขณะที่เขากระโดดไปในอากาศเกือบ 10 เมตร
'ชาร์ปชูตเตอร์' ซันซียืนอยู่หน้าลานบ้าน มุมปากของเขาโค้งขึ้นเล็กน้อยขณะที่ร่างกายของเขาเคลื่อนที่ไปมาเพื่อสร้างภาพลวงตา ในเวลาเดียวกันปืนเงินในมือของเขา เกิดเสียงดังเบาๆ ที่เกือบจะไม่ได้ยิน
“พรุ๊ป! พรุ๊ป!”
ในเวลาเพียงไม่กี่วินาทีศัตรูก็ยกปืนขึ้นและเต็งชิงฉานก็ยืดตัวเหมือนงูขยับตัวไปข้าง ๆ เพื่อหลีกเลี่ยงกระสุนปืน
ถ้าพูดถึงความยืดหยุ่นของร่างกายเมื่ออยู่ในระยะประชิดสามศิลปะการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ ฝ่ามือแปดทิศ สามารถเรียกได้ว่าเป็นที่หนึ่ง ในฝ่ามือแปดทิศมีคำกล่าวว่า "สิ่งแรกความว่องไว, สิ่งที่สองวิสัยทัศน์, สิ่งที่สามท่าทางและสิ่งที่สี่ความเข้าใจ" สิ่งแรกของพื้นฐานคือความว่องไว ระดับผู้เชี่ยวชาญพิเศษฝ่ามือแปดทิศ "ซันซี" ความว่องไวของเขาคล้ายกับมังกรสายฟ้า
นอกจากนี้กระสุนที่ถูกส่งออกมาจากปืนมีความอันตรายมากยิ่งขึ้น
จากความว่องไวของฝ่ามือแปดทิศ รวมกับพลังของอาวุธสมัยใหม่ เต็งชิงฉานรู้สึกกังวลเล็กน้อย
"ความเร็วของฉันไม่สามารถเทียบกับของซันซีได้และฉันไม่สามารถจับตัวเขาได้ในขณะที่เขาสามารถที่จะโจมตีฉันได้อย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้ยังมี ‘บอดี้ครัชเชอร์’ โดวก้าเทอรอฟ ... ถ้าฉันทำผิดพลาดเพียงเล็กน้อยฉันจะตาย มีเพียงโอกาสเดียวเท่านั้น!" เต็งชิงฉานเข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันอย่างชัดเจน
“พรุ๊ป!” กระสุนอีกหนึ่งนัดกำลังจะมาถึงตัวเต็งชิงฉาน เขาไม่มีเวลาพอที่จะหลบเพราะสัตว์ประหลาด
‘บอดี้ครัชเชอร์’ โดวก้าเทอรอฟ โจมตีเขาจากอีกด้าน
"ไม่ดีแล้วว!"
ส่วนท้องของเต็งชิงฉานกลายเป็นอ่อนนุ่มเหมือนผ้าฝ้าย ทันทีที่กระสุนกระทบท้องของเขา มีพลังที่แข็งแกร่งขยายตัวจากภายในทำให้อานุภาพของกระสุนลดลง 70% ในเวลาเดียวกันกล้ามเนื้อของเขากำลังสั่นสะเทือนจนกลายเป็นแข็งเหมือนกับเหล็กกล้า มันหนีบกระสุนปืนและถูกดีดมันออก
เต็งชิงฉานใช้ท่าสะพานเหล็ก มือของเขาตบลงบนพื้นร่างกายของเขาหันเป็นคลื่นยาวและจากนั้นเขาก็ก้มไปด้านข้าง
ซันซีมีรอยยิ้มที่เย็นชา
"ฮ่าฮ่า ... " โดวก้าเทอรอฟหัวเราะและวิ่งไปหาเต็งชิงฉาน
"ตอนนี้!" ร่างของเต็งชิงฉานเคลื่อนไปทางต้นพีชภายในลาน ทั้งสองมือกำใบมีดเล็กๆ, แววตาของเขากลายเป็นก็หดหู่และเสียใจ ใบมีดทั้งสองบินออกจากมือซ้าย ใบมีดเล็กแต่ละใบสร้างเส้นทางผ่านพื้นที่ที่กำหนดเป้าหมายไปที่ซันซีและโดวก้าเทอรอฟ
ซันซีหัวเราะอย่างเย็นชายิงกระสุนปืนไปยังใบมีด หากคุณพิจารณาเฉพาะเทคนิคการยิงเท่านั้นเขาสามารถจัดอยู่ใน 10 อันดับแรกของโลก การใช้ปืนเพื่อโจมตีใบมีดค่อนข้างง่ายสำหรับเขา
" วู่ " โดวก้าเทอรอฟคำราม ถุงโลหะชี้ตรงไปยังมีด
เต็งชิงฉานมีแววตาเย็นชา ที่มีประกายแห่งความเจ็บปวด พวกเขาไม่สามารถจินตนาการได้ว่าใบมีดทั้งสองเชื่อมต่อกับจิตใจของเขา
“บูม!”
“บูม!”
ในขณะที่มีดใกล้จะโดนกระสุนจู่ ๆ มันก็แตกออกเป็นเจ็ดหรือแปดชิ้นเล็กๆ การโคจรของชิ้นส่วนเหล่านี้เปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ก็ยังบินต่อไปหา ซันซีด้วยความเร็วสูงอย่างเหลือเชื่อในขณะที่กระสุนของเขาโดนอากาศเปล่าๆ
"ไม่" ใบหน้าของซันซีก็กลายเป็นซีดเผือด
ตอนแรกเขาและเต็งชิงฉานห่างกันไม่เกินสิบเมตร เต็งชิงฉานปล่อยใบมีดและเขาก็เปิดฉากยิงทันที เมื่อใบมีดแตกออกระยะห่างประมาณสองเมตรเท่านั้น
ระยะห่างสองเมตรและมีความเร็วสูงของเศษที่เข้ามาจะใช้เวลาเพียงชั่วระยะเวลาสั้น ๆ ในการเข้าถึงซันซี เมื่อความคิดของซันซีเริ่มตอบสนองแล้วเศษก็บินมาถึงก่อนที่ตาของเขา
“พรุ๊ฟ” “พรุ๊ฟ” “พรุ๊ฟ”
บางชิ้นส่วนของใบมีดสามชิ้นยิงตรงไปที่ใบหน้าของซันซี
"อ๊ากกกก ... " ดวงตาของซันซียังคงประหลาดใจอยู่ก่อนที่แสงจะหายไปอย่างรวดเร็วและร่างกายของเขาก็ตกลงไปบนพื้น
หนึ่งในห้ามือสังหารระดับ S ในโลกมืด ผู้เชี่ยวชาญพิเศษฝ่ามือแปดทิศ 'ชาร์ปชูตเตอร์' ซันซีเสียชีวิต
ในฝ่ามือแปดทิศ โดยปกติใบหน้าเป็นส่วนที่ได้รับการปกป้องน้อยที่สุด เว้นแต่จะอยู่ในระดับปรมาจารย์ที่ร่างกายไม่มีจุดอ่อน ซันซียังไม่ได้อยู่ในระดับระดับปรมาจารย์เป็นเรื่องแน่นอนที่เขาจะตาย
"เป้งงง" โดวก้าเทอรอฟ ก็ตกอยู่ในอันตรายเช่นเดียวกัน แต่โชคของเขายังดี เขากันมีดไว้ด้วยมือขวาขณะที่ด้านซ้ายกำลังอยู่ด้านหน้าใบหน้าของเขา เมื่อชิ้นส่วนมีดบินสองชิ้นยิงไปที่ใบหน้าของเขา พวกมันถูกกันได้อย่างง่ายดายเมื่อโดวก้าเทอรอฟ ตบมันด้วยมือของเขา
"แก แก ... " โดวก้าเทอรอฟมองไปที่ศพของคู่หูของเขาและจากนั้นก็จ้องที่เต็งชิงฉาน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ
รอยยิ้มได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเต็งชิงฉาน
"เจ้าลิง เจ้าลิง ... " โดวก้าเทอรอฟ มองซากศพของซันซี "มีดบิน ... มีดบินมันแตกออกเป็นชิ้น ๆ ได้ยังไงกัน?"
มีดบินแตกออกเป็นชิ้น ๆ โดยไม่มีเหตุผล?
เต็งชิงฉานมองไปที่โดวก้าเทอรอฟ ด้วยความโล่งใจ
ในเวลานั้นในฐานองค์กรเรด เขาอยู่คนเดียวและรายล้อมรอบด้วยศัตรูจำนวนมาก .. กำปั้นทั้งสองต่อสู้กับมือไม่รู้กี่ข้างมันส่งผลได้ชัดเจน บนขอบแห่งความตายเขาก็ตระหนักว่าเขามีความรู้สึกถึงพลังงานของโลกที่อยู่ในตัวเขาและพลังภายใน "มีดบิน" เป็นการเชื่อมต่อที่แปลก ด้วยการเชื่อมต่อนี้เขาสามารถควบคุมมีดบินเมื่อมันแตกออก . มีดบิน เมื่อเคลื่อนเข้าไปใกล้ศัตรูแล้วก็แตกออกเป็นชิ้น ๆ ศัตรูจะตอบสนองได้อย่างไร?
เหมือนกับซันซี ภายในระยะเพียง 2 เมตรเขาไม่สามารถตอบสนองได้ทันและหัวของเขาถูกโจมตี แม้ว่าเต็งชิงฉานไม่เข้าใจว่าทำไมจิตใจของเขาถึงเชื่อมต่อกับพลังภายในที่เขามี เขายังตั้งชื่อมันว่า "มีดไร้สิ้นสุด"
"วูฟล์ เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับงานศพของแก!" ตาของโดวก้าเทอรอฟ วูบวาบเป็นสีแดงจาง ๆ และเขาก็เริ่มคำรามเหมือนสิงโต ที่ด้านหน้าของเต็งชิงฉานเครื่องแบบของโดวก้าเทอรอฟก็พองขึ้น เขาเหมือนกับเครื่องจักรสังหารที่บ้าคลั่งเขากระทืบลงบนพื้น พื้นปูนซิเมนต์แตกออกราวกับว่ารถบรรทุกหนักชนเข้าด้วยความเร็วสูง "ฮ่าๆ, มา!" เต็งชิงฉานหัวเราะในขณะที่เตรียมพร้อมที่จะปะทะซึ่งๆ หน้า
เต็งชิงฉานดูแข็งแกร่งมาก นอกจากนี้ร่างของเขาก็เหมือนมังกร แขนซ้ายของเขาอยู่บริเวณดวงตาพร้อมกับแขนขวาที่เหมือนกับกำปั้นของมังกร เขาควบคุมศูนย์กลางของแรงโน้มถ่วงของเขาและความแข็งแกร่งทั้งหมดของเขาถูกรวบรวมมาที่แขนขวาของเขาทันที
" ชิ๊ด ชิ๊ด " แขนขวาของเขาก็ขยายขึ้นอย่างแปลกประหลาด
หลอดเลือดสีฟ้าปรากฏขึ้นมาพวกมันเหมือนจะระเบิด และแต่ละเส้นใยกล้ามเนื้อของเขาเปลี่ยนเป็นหนาและยืดหยุ่นราวกับเส้นเอ็นของวัว มีพลังที่แข็งแกร่งเกิดจากเกลียวหมุนของแขนขวาเหมือนกับการเจาะขณะกำลังเคลื่อนที่ทำให้เกิดเสียงเสียดหู
"โอ้!" สัตว์ประหลาดโดวก้าเทอรอฟกระโดดขึ้น เขายกมือขวาที่ปกคลุมด้วยถุงมือโลหะขึ้นและปล่อยออกไปพร้อมกับพลังงานที่แข็งแกร่งเช่นปืนใหญ่ ทันใดนั้นเต็งชิงฉานก็ก้าวไปข้างหน้า กำปั้นใหญ่ของ โดวก้าเทอรอฟเบลอและปะทะกับกำปั้นของเต็งชิงฉาน
“ชิ๊!”
โดวก้าเทอรอฟรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ามีพลังงานแปลกๆ ไหลผ่านถุงมือของเขา ซึ่งบังคับให้แขนขวาของเขาบิดตัวและบังคับให้ต่ำลง ใบหน้าของโดวก้าเทอรอฟซีดลงและมันเป็นเพราะเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญโยคะโบราณเขาจึงสามารถต้านทานความแข็งแกร่งของกำปั้นนี้ได้ "ถ้าความแข็งแกร่งของฉันลดลงเล็กน้อยฉันกลัวว่าแขนของฉันคงจะหัก หลังจากการโจมตีครั้งนี้กำปั้นขวาของฉันสามารถใช้กำลังได้แค่แปดสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น! "
โดวก้าเทอรอฟกำลังมีช่วงเวลาที่ยากลำบาก แต่เต็งชิงฉานกลับอยู่ในสถานะการณ์ที่เลวร้ายยิ่งกว่า
เมื่อกำปั้นของพวกเขาปะทะกันร่างของเต็งชิงฉานถูกส่งลอยออกไป
"ฮ่าฮ่า ... " โดวก้าเทอรอฟหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งและไม่แสดงความลังเลแม้แต่น้อยก่อนที่จะโจมตีใส่เต็งชิงฉานอีกครั้ง
